Królestwo Niebios podobne jest do dzikiej łąki, pełnej pachnących kwiatów.
Jeśli chcesz cieszyć się jej widokiem albo leżeć pomiędzy pachnącymi ziołami i słuchać bzyczenia szczęśliwych pszczół, nie możesz chodzić wciąż tą samą ścieżką. Co prawda wpierw zadepczesz rośliny tylko na szerokość stóp, ale już wkrótce, po pierwszej ulewie, zaczniesz omijać kałuże, a ścieżka zacznie się poszerzać. Po jakimś czasie zdewastujesz piękną i pachnącą łąkę.
Jeśli za każdym razem pójdziesz innym szlakiem i nie wydepczesz żadnej ścieżki, rośliny będą miały szansę odbudowywać się i regenerować. Łąka pozostanie kolorowa i pachnąca. Wybierając każdego dnia inną drogę, do końca swoich dni będziesz mógł kłaść się w dowolnym miejscu i cieszyć Królestwem Miłości.
Życie przypomina łąkę. Niszczysz je, chodząc tylko utartymi szlakami. Nieważne, czy wybraną dziś ścieżkę znasz od urodzenia, czy od wczoraj, popełniłeś błąd, ponieważ życie dopóty jest żywe i zachwycające, dopóki pozwalasz mu pozostawać dzikim. Gdy dla wygody albo bezpieczeństwa będziesz wykorzystywał wciąż ten sam szlak, ono przestanie Cię zachwycać i zasilać energią miłości, a Ty staniesz się martwym robotem, wykonującym czynności, zapamiętane i przypisane kolejnym aspektom życia.
Nie otwierając oczu każdego dnia przejdziesz ten sam szlak. Nie zauważysz kolorów, nie poczujesz zapachów, nie usłyszysz pszczół. Dla bezpieczeństwa będziesz jedynie omijał coraz szersze kałuże, nic więcej. Żeby uchronić się przed wejściem w błoto życia, będziesz tworzył wciąż nowe szykany, ustawy, instrukcje zachowań i protokoły rozmów. Nie otwierając oczu i wydeptując każdego dnia ten sam szlak, będziesz czuł się bezpiecznie. Niestety wokół Ciebie będzie wciąż więcej śmierci, której nie zauważysz. Aż nastanie dzień, w którym już nie będzie gdzie ominąć błota i wpadniesz w nie.
Co wydeptałeś, chodząc każdego dnia tą samą ścieżką, stanie się Twoim grobem.
Chcesz żyć? Chcesz doświadczyć Królestwa Miłości? Bądź spontaniczny i każdego dnia wybieraj inną ścieżkę. Nie planuj niczego. Po prostu pozwól Duchowi Miłości kierować Twoimi krokami.
Miej otwarte oczy. Idź wszędzie tam, gdzie zobaczysz nowy kwiat i zachwyć się nim.
Miej otwarte uszy. Skieruj się w stronę radosnego śpiewu owadów, wdzięcznych za nektar kwiatu, który w świcie rozchylił płatki.
Miej aktywny nos. Idź w stronę zapachu, który wydobywa się z wnętrza kwitnącego kielicha.
Dotykaj, nie zrywaj. Obserwuj alchemię miłości, obserwuj taniec życia na pięknej łące, której nie zadeptałeś, bo za każdym razem wybierasz inną ścieżkę. Tańcz z całym stworzeniem, bo jesteś żywy.
Królestwo Niebios jest żywe, ponieważ jest dzikie i niebezpieczne. Ryzykuj każdego dnia, wybierając inną ścieżkę. Nie zadeptuj dzikiego życia, żeby poczuć się bezpiecznie. Zachowasz piękno życia, godząc się na ryzyko wyboru i nieprzewidywalność nowej drogi. Niebezpieczeństwo nie grozi tylko martwym.