Dusza, czyli wieczny pierwiastek człowieka, będący nośnikiem świadomości nie tylko indywidualnej, bo przede wszystkim zbiorowej, która symbolizuje życie i miłość, wciela się w konkretną formę humusu, z którego Wieczny Twórca, Wszechmogący Rodzic, nieustannie tworzy rozprzestrzeniający się wszechświat. Tak powstaje człowiek, który nie jest ani dziełem przypadku, ani nie jest ofiarą przeznaczenia. Dusza weszła w czasowo-przestrzenny humus celowo, z wyboru, aby doświadczyć w nim rozwoju, poszerzyć swoją świadomość, a poprzez realizację swoich pragnień, poszerzyć wszechświat, nieskończony prąd energii Dobra, Miłości i Piękna, który ma naturę ekspansywną. Poprzez wcielenie duszy i jej nowe doświadczenia, zależne od konkretnego środowiska fizycznego i kulturowego, Nieskończona Inteligencja i Odwieczna Mądrość może rozszerzać stworzenie.
Dusza jest twórcza, ponieważ w chwili wcielenia traci swoją pamięć, a przybrawszy konkretny kształt fizyczny i kulturowy w postaci człowieka, uczy się siebie i rozwija swoje pragnienia, realizowane w wybranym przez siebie humusie czasowo-przestrzennym. W ten sposób, poprzez indywidualny rozwój duszy, rozwija się wszechświat. Wieczna świadomość, zaczyna coraz wyraźniej i pewniej rozwijać swoją czasowo-przestrzenną formę świadomości, która stała się konkretnym człowiekiem w konkretnym ludzie. Tak rozwija się wszechświat.
Świadomość rozwija się poprzez wcielenie pod warunkiem, o którym przypomina Ewangelia Dzieciństwa Jezusa, zwłaszcza pod redakcją pierwszego Ewangelisty. Józef jako mężczyzna jest symbolem tego, co inicjuje nowe doświadczenia, kreuje wszechświat jako energię fizyczną, tworzy świat, w którym dusza może poszerzać swoją świadomość. Maria jako kobieta jest symbolem duszy, która słucha, zapisuje w sercu, uczy się i wydaje na świat dziecko, a więc nową formę Wiecznej Energii. Dusza wydaje na świat to, co nowe i rozszerza Odwieczną Świadomość, pod warunkiem, że Józef pozostaje opiekunem Marii i Jezusa, a nie zawłaszcza i nie płodzi. To mniej więcej oznacza, że świadomość rozprzestrzenia się i tworzy wciąż nowe wymiary wszechświata, gdy ojcem dziecka, zrodzonego przez duszę, nie jest materialny świat, czasowo-przestrzenny humus, ale Odwieczny Ojciec, Nieskończona Inteligencja. Wtedy dziecko zrodzone przez duszę jest prawdziwym Duchem człowieka, ludzkiej wspólnoty, czyli multiplikującej się świadomości. Jezus nie ma udziału w duchu Józefa, dlatego nie zostaje budowniczym domów. Jezus ma udział w Duchu Ojca, dlatego jest Duchem Zbiorowej Świadomości, która w chrystokształtnej formie ludzkości rozwija wszechświat w niespodziewanie nowe formy. W Duchu Jezusa jest możliwy dalszy, ekspansywny rozwój świadomości, która wcielając się w konkretną formę fizycznej energii, rozpoznaje nowy sens, którego wcześniej nie była świadoma.
Laboratorium Śląskiej Duchowości jest zaproszeniem, skierowanym do każdego przejawu wiecznej i nieskończonej świadomości, przejawiającej się jako ludzka dusza w humusie śląskiego czasu i przestrzeni, czyli do Marii, oddanej pod opiekę Józefa, aby mogło narodzić się nowe dziecko, czyli nowy duch tego, co jest wiecznym Dobrem, Prawdą i Pięknem, w śląskim środowisku fizycznym i kulturowym.
Laboratorium Śląskiej Duchowości jest inicjatywą Twórczego Rodzica, który w nocy śląskiego doświadczenia cywilizacyjnego, ostrzega Józefa, aby nie zapładniał śląskiej duszy, czyli śląskiej Marii, tym, co ziemskie, fizyczne, czasowo-przestrzenne, co pachnie wygasłymi koksowniami albo kominami węglowych elektrowni i ma kolor brwi, górników wyjeżdżających spod ziemi, ale wziął ją pod opiekę, a wtedy dusza śląskiego człowieka urodzi Dziecię, który zbawi swój lud.
Józef, będący symbolem zapładniającej męskiej fizyczności, jest nośnikiem pamięci fizycznego i kulturowego DNA tej ziemi i jej mieszkańców, a tymczasem Wieczna i Nieskończona Mądrość chce ten kod życia zmienić, aby śląski lud uzdrowić i przez jego rozwój zainicjować pomyślne rozprzestrzenianie się wszechświata w nowych kierunkach. Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, to przygotowała Nieskończona Mądrość tym, którzy chcą w Niej mieć udział.
Odwieczna Mądrość jest stwórcza i dlatego nie boi się przemijania:
- starego przemysłu;
- patriarchalnych form życia rodzinnego;
- formalnych aktów religijnych;
- etosu tradycyjnego etnosu;
- politycznie aktualizowanych przestrzeni i struktur społecznych.
Wieczny Rodzic oddaje swoje Dziecko, Ducha rozwijającej się świadomości, opiece Józefa, aby ochraniał Je przed mocą i mądrością świata, uzewnętrzniającym się w postaci tyranii władzy i formalnej religii. Józef, inspirowany stwórczą Mądrością, wybiera odpowiednie drogi w przestrzeni i czasie.
Dlatego Laboratorium Śląskiej Duchowości chce na nowo rozpoznać społeczno-polityczne przestrzenie:
- Aglomeracja Górnośląska i Wrocławska biegunami śląskiej różnorodności;
- Piekary Śląskie, Nysa, Trzebnica – materialne symbole katolicyzmu;
- Cieszyn, Świdnica, Jawor, Legnica – materialne symbole ewangelicyzmu;
- Góra Św. Anny i Ślęża – wulkany Druidów i chrześcijaństwa, czyli pytanie o wygaszoną i wygasającą energię religii;
- Zielona Góra, Bielsko-Biała, Ostrawa, Karniów – śląska Galilea pogan.
- Gdy Maria, czyli wieczna dusza, chroniona przez Józefa, czyli materialno-kulturowe dziedzictwo, zapisuje w sercu, nasłuchuje i pyta, wówczas w miejscu najbardziej odpowiednim, chociaż najmniej oczekiwanym, rodzi się Duch nowej wspólnoty:
- Zmieńmy przekonania o swoim przeznaczeniu i wierzmy Dobrej Wiadomości, ponieważ bliskie jest Królestwo Obecności – Ja Jestem zmienia wszystko;
- Twórcza jest tylko wieczna Miłość, która transformuje energię chwilowego i ziemskiego strachu;
- Hierarchie pieniądza i krwi, czyli predestynacji, zastępują hierarchie stabilizujące i uzdrawiające ludzką wspólnotę, czyli charyzmatu;
- Religia, czyli czasowo-przestrzenny dominant kulturowo-materialny, transformuje w duchowość, czyli wieczny dominant świadomości;
- Świadomość jest czujna pomiędzy tradycją a marzycielstwem;
- Nowe nie rodzi się w centrum, ale wybiera polityczno-społeczne peryferia i religijne adiafora;
- Stwórcza Energia jest tym silniejsza, im różnorodniejsze jest religijne i kulturowo-przestrzenne środowisko dla teraźniejszych doświadczeń duszy, która stała się ciałem; nowy Duch przychodzi wtedy w postaci najlepszego wina.
