Marek Jerzy Uglorz
wagą co dzień ważysz zysk i stratę
więc, choć ważny, na nic nie odważysz się
zamiast kochać się z przeszłością
nadaj wagę teraźniejszej chwili
miej odwagę, przestań kochać trupa
przyszłość czeka z ważną zmianą
uwagę poświęć odwadze
rezygnacji z odważania zysków i strat
trzęsionką trzewi na wietrze historii trzepoczesz
trzęsiesz się z zimna zamarzniętych serc
trzęsawisko emocji budzi Twój strach
trzewiami czujesz zbliżające się trzęsienie
trzeźwienie zatem odkładasz na odpowiedni czas
trzewików cudzych nie znosisz, a pantoflarzem jesteś od lat
trzepakiem nie jesteś, a trzepnąć dałeś się niejeden raz
trzepotania motylich skrzydeł budzić tam… nie potrafisz
trzeźwiejąc idziesz do pracy i trzeźwo do domu nie wracasz
trzewia konają, czekając na właściwy czas
trzewiami żyjąc, wytrzeszczem oglądasz świat
trzeźwiejąc, trzepoczesz skrzydłami motyla
trzęsawisko trzewiowych żyjątek zostawiając w dole
trzewia ulegają prawu grawitacji
trzeźwego uskrzydla prawo łaski
boczkiem przemykają pod osłoną nocy
bacznie pilnując łupów za dnia
wybaczać takim niełatwo
bacząc na własne potrzeby
wybaczaj – bądź baczny na dobro
baczkami twarzy nie zasłaniaj
bacz, abyś bokiem nie obchodził
bocząc się, samemu zboczysz ku złu