Myślisz, że nie kradniesz?
Owszem, częściej niż myślisz.
Gdy zazdrościsz zawsze kradniesz
to czego nie masz i czym nie jesteś.
Nie szkoda Ci życia, Zazdrośnico/ku?
Wciąż tracisz siły i czas, aby mieć, czego nie masz.
I co z tego, że mają to inni, skoro Ty masz coś,
czego oni nie mają i nigdy mieć nie będą?
Sądzisz, że inni są żywotniejsi i radośniejsi?
Myślisz: Dlatego, że mają to coś, czego ja nie mam.
Pomyśl: Przecież oni nie marnują życia na kradzież!
Nie naśladują i nie udają, po prostu są sobą.
Kradniesz zawsze, nie rozwijając siebie.
Kradniesz, marnując siły i czas,
aby mieć i być na podobieństwo.
Tymczasem Twój skarb czeka w Tobie!
W Twoim humusie (byciu ziemianinem),
ukryta jest prawda Twej duszy.
Poszukaj jej i usłysz jej cichą pieśń
a potem wyśpiewaj najgłośniej jak potrafisz.
Skarbem jest Boży obraz w Tobie.
Zazdrośnico/ku użyj go, żeby nie kraść.
Opowiedz swoją historię, prawdziwą.
Szczerością bycia odkryjesz obfitość w sobie.